Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
dzikus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. dzikussie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} członek dzikiego plemienia, człowiek niecywilizowany; dziki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na skraju dżungli natknął się na kilku dzikusów.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dzikus — m IV, DB. a, Ms. dzikussie; lm M. y, DB. ów «człowiek nie cywilizowany, żyjący z daleka od świata cywilizowanego; dziki» przen. «mężczyzna, chłopiec nieśmiały, nieobyty towarzysko, wstydliwy» Ucieka zawsze od gości, taki z niego dzikus … Słownik języka polskiego
Вишневский-Снерг, Адам — Адам Вишневский Снерг польск. Adam Wiśniewski Snerg Имя при рождении: Adam Wiśniewski Псевдонимы: Снерг Дата рождения … Википедия
dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza … Słownik języka polskiego
dzik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} ssak należący do rodziny świń, pokryty brunatnoszarą szczeciną; jego głowa zakończona jest ryjem (u samca z wystającymi dużymi kłami); wszystkożerny, żyje stadnie w lasach Eurazji i płn.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
półdzikus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. półdzikussie {{/stl 8}}{{stl 7}} półdziki człowiek; prawie dzikus : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z krzaków wyłonił się jakiś półdzikus, ledwie z przepaską na biodrach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
